Ως βασική οικοδέσποινα, η ομάδα των H.Π.Α. δε χρειάστηκε προκριματικά για να λάβει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο και αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό.
Άλλωστε οι Αμερικάνοι καταφέρνουν συνήθως να χειριστούν προκριματικές φάσεις και να προκρίνονται στα τελικά. Είναι σημαντικό μειονέκτημα να μην έχει τέτοια ανταγωνιστικά ματς μια ομάδα που φτιάχνεται εκ νέου από τον προπονητή και θα μπεί στη διοργάνωση χωρίς να έχει πραγματικά δοκιμαστεί.
Mε σημαντική ιστορία και παρουσία στις προηγούμενες διοργανώσεις
Οι Η.Π.Α. έλαβαν μέρος και στο πρώτο παγκόσμιο κύπελλο του 1930, ενώ διοργάνωσαν το Μουντιάλ του 1994, κάτι που βοήθησε για την εκ νέου άνοδο του σπορ στη χώρα. Δημιούργησαν ανταγωνιστικό πρωτάθλημα που προσελκύει και μεγάλα ονόματα αλλά και δυνατούς οικονομικούς επενδυτές.
Το 1994 αποκλείστηκαν από τη Βραζιλία στα νοκ-άουτ και έκτοτε έχουν δώσει το παρών σε 5 ακόμα διοργανώσεις χωρίς πάντως σημαντική επιτυχία με εξαίρεση το 2002 όταν έφτασαν στα προημιτελικά έχοντας μια φουρνιά εξαιρετικών ποδοσφαιριστών και κόουτς τον Μπρους Αρίνα.
Χωρίς αστέρια αλλά με νέο κόουτς τον Ποτσετίνο
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας είναι πως δεν έχει το υλικό που έφερε την άνθηση και τις επιτυχίες προ εικοσαετίας. Ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο διαδέχθηκε το Σεπτέμβριο του 2025 τον Γκρεγκ Μπερχάλτερ για να ετοιμάσει την ομάδα προς το μεγάλο ραντεβού όπου ουσιαστικά ως γηπεδούχος-τουλάχιστον για τα ματς του ομίλου- θα αναζητήσει κατ΄ αρχάς την πρόκριση.
Δεν θα είναι εύκολο. Ο έμπειρος και επιτυχημένος στην Ευρώπη Αργεντίνος προπονητής (έφερε την Τότεναμ σε ένα τελικό Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ άλλων) έχει να επιλέξει -μαζί με τους σταθερούς βοηθούς του Ντ’ Αγκοστίνο και Πέρεθ- από μεγάλη δεξαμενή παικτών αλλά η ποιότητα λείπει.
Οι Η.Π.Α. λαμβάνουν μέρος στις διοργανώσεις της Concacaf (όπως το Gold Cup) και αυτά τα ματς μαζί με μια σειρά προγραμματισμένων φιλικών μέχρι το καλοκαίρι θα αποτελέσουν το πρόκριμα για την αποστολή και θα θέσουν τους στόχους της ομάδας σε επίπεδο τακτικής, εκεί όπου ο Ποτσετίνο δοκιμάζει πολλά πρόσωπα και διαφορετικά σχήματα.
Ρόστερ υπό κατασκευή
Οι επιτυχίες ήρθαν για τους Αμερικανούς την εποχή που μια σπουδαία φουρνιά παικτών και ηγετικών φυσιογνωμιών οδηγούσαν την ομάδα. Δεν υπάρχει πια Ντόνοβαν ή Ντέμπσι και δεν εξάγουν πλέον ποδοσφαιριστές στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα όπως πριν από 20-25 χρόνια.
Ο Ποτσετίνο έχει καλέσει πάνω από 40 παίκτες από τότε που ανέλαβε για να ενισχύσει ένα ρόστερ με λίγες σταθερές και χωρίς πολλά μεγάλα ονόματα.
Εξαιρέσεις παίκτες που διακρίνονται στην Ευρώπη όπως ο Σερζίνιο Ντεστ της Αϊντχόφεν, ο Τζιοβάνι Ρέινα της Γκλάντμπαχ, ο Τάιλερ Άνταμς της Μπόρνμουθ, ο Γουέστον Μακ Κένι της Γιουβέντους, ο Τίμοθι Γουεά (γιος του σπουδαίου Ζορζ, γεννημένος όμως στη Νέα Υόρκη) της Μονακό και βέβαια το μοναδικό πραγματικό αστέρι της ομάδας, ο Κρίστιαν Πούλισικ της Μίλαν.
Τα ερωτηματικά είναι πολλά και ξεκινούν από τη θέση του γκολκίπερ όπου δεν λογίζεται ακόμα κάποιος ως βασικός. Η άμυνα είναι ακόμα υπό κατασκευή ενώ δεν υπάρχουν δοκιμασμένες λύσεις στη θέση του φορ.
Στα θετικά η εξέλιξη παικτών που αναδεικνύονται στην Ευρώπη από την περσινή σεζόν και συνεχίζουν στο σωστό δρόμο και φέτος. Ο Τάνερ Τέσμαν είναι βασικότατος στην μεσαία γραμμή της Λιόν, ο Άαρονσον είναι στις βασικές λύσεις των εξτρέμ στην Λιντς όπως και ο εξελίξιμος Μούσα στην Αταλάντα. Οι λύσεις για την επίθεση μπορεί τελικά να είναι ο Μπαλογκάν που βελτίωνεται συνέχεια στην Μονακό ή και ο Πέπι της Αϊντχόφεν.
Ο Ποτσετίνο έχει να απαντήσει σε πολλά ερωτηματικά και να μοντάρει ανταγωνιστική ομάδα ως το προσεχές καλοκαίρι.
Η απουσία ανταγωνιστικών ματς είναι σημαντικό εμπόδιο και οι Η.Π.Α. αποτελούν ένα από τα αινίγματα της διοργάνωσης.