Το Εκουαδόρ ή Ισημερινός είναι από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής χωρίς ποδοσφαιρική ιστορία και παράδοση. Κατάφερε πάντως στον αιώνα που διανύουμε να “μπεί σφήνα” στις μεγάλες δυνάμεις και να θεωρείται υπολογίσιμη ομάδα, ικανή για ζημιές και ενίοτε για προκρίσεις μέσω των προκριματικών στην συγκεκριμένη ήπειρο.
Πρώτη του παρουσία σε τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2002 όταν και κατέγραψε την πρώτη νίκη στη διοργάνωση (επί της Κροατίας) χωρίς αντίκρυσμα όμως αφού έμεινε στην 4η θέση του γκρούπ.
Η μεγάλη επιτυχία ήρθε τέσσερα χρόνια μετά όταν το 2006 το Εκουαδόρ επικρατεί της Κόστα Ρίκα και της Πολωνίας στη φάση ομίλων (με πρωταγωνιστές τους Τενόριο και Ντελγάδο) και προκρίνεται στους “16”. Η Αγγλία με μιά δύσκολη νίκη 1-0 αποκλείει την “τρικολόρ” αλλά η δημοτικότητα του αθλήματος ανεβαίνει κατακόρυφα στη χώρα.
Επανέρχεται σε τελική φάση Μουντιάλ το 2014 και αποδεικνύεται ξανά ιδιαίτερα ανταγωνιστική. Χάνει μεν από την Ελβετία, αλλά κερδίζει τις Ονδούρες και έρχεται ισόπαλο χωρίς γκολ με αντιπαλο την Γαλλία. Οι βαθμοί δεν είναι αρκετοί για την πρόκριση και κάπου εκεί σταματάει μια “χρυσή” δεκαετία για το ποδόσφαιρο του Ισημερινού.
Μια νέα γενιά ποιοτικών παικτών οδηγεί την ομάδα ξανά σε τελικά Μουντιάλ πριν 4 χρόνια στα γήπεδα του Κατάρ. Αλλά και αυτή τη φορά, το Εκουαδόρ αποκλείεται στη φάση ομίλων, ξανά με τέσσερις βαθμούς και παρά τη νίκη στην πρεμιέρα επί του Κατάρ και την ισοπαλία 1-1 απέναντι στην Ολλανδία.
Η πρόκριση στην τελική φάση για το 2026 ήρθε με καλές εμφανίσεις και μερικά σπουδαία αποτελέσματα (όπως η ιστορική νίκη επί της Αργεντινής) και παρά την αφαίρεση πόντων για αντικανονική χρησιμοποίηση ποδοσφαιριστή.