Μια από τις μεγάλες δυνάμεις του Αφρικάνικου ποδοσφαίρου, η Σενεγάλη πρωταγωνιστεί σταθερά τα τελευταία χρόνια και θα λάβει μέρος σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου για τρίτη συνεχόμενη φορά και τέταρτη συνολικά (2002, 2018, 2022, 2026).
Η χώρα αναπτύχθηκε ποδοσφαιρικά στη δεκαετία του ‘80 και σταδιακά ήρθε η βελτίωση που οδήγησε στην παρθενική της πρόκριση στα τελικά της διοργάνωσης του 2002.Εκεί μάλιστα η Σενεγάλη αποτέλεσε μια από τις μεγάλες εκπλήξεις φτάνοντας ως τα προημιτελικά. Ισοπαλίες με Δανία και Ουρουγουάη μετά την ιστορική νίκη στην πρεμιέρα επί της Γαλλίας έδωσαν την πρόκριση στα νοκ-άουτ. Στην φάση των “16” η Σενεγάλη επικράτησε της Σουηδίας στην παράταση και πέρασε στην οκτάδα όπου αποκλείστηκε από την Τουρκία στην παράταση.

Η Σενεγάλη τροφοδοτεί έκτοτε τις ευρωπαϊκές ομάδες με πλειάδα ποδοσφαιριστών να διακρίνονται πλέον στη γηραιά ήπειρο και ειδικότερα στο Γαλλικό πρωτάθλημα.
Η εθνική πάντως δε συνέχισε στο δρόμο των επιτυχιών μετά το 2002, γνώρισε αποτυχίες και απογοητεύσεις και στη διοργάνωση του Κόπα Άφρικα ενώ απέτυχε στις λεπτομέρειες να προκριθεί στην τελική φάση του Μουντιάλ το 2014 με προπονητή τον Γάλλο Αλέν Ζιρές.
Από το 2015 ανέλαβε την τεχνική της ηγεσία ο Αλιού Σισέ που έμεινε εννέα χρόνια και μαζί του η ομάδα κατέκτησε το Κόπα Άφρικα του 2021 και προκρίθηκε δύο φορές σε τελικά Μουντιάλ. Το 2018 ξεκίνησε ξανά με νίκη -όπως το 2002- επί της Πολωνίας, ήρθε ισόπαλη με την Ιαπωνία και έχασε το τελευταίο ματς στον όμιλο από την Κολομβία και μαζί την πρόκριση προς τα νοκ-άουτ.
Το 2022 τα “λιοντάρια” ξεκίνησαν με ήττα 2-0 από την Ολλανδία αλλά με δύο νίκες επί του Κατάρ και του Ισημερινού πέρασαν στους “16” όπου αποκλείστηκαν από την Αγγλία με σκορ 3-0.
Στα τέλη του 2024 έληξε η επιτυχημένη θητεία εννέα ετών του Σισέ και ανέλαβε ο παλιός διεθνής επιθετικός Πάπε Τιό με την ομάδα να συνεχίζει την βελτίωση της και να προκρίνεται ξανά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Πλειάδα δοκιμασμένων λύσεων σε όλες τις γραμμές
Το ρόστερ της Σενεγάλης απαρτίζεται από παίκτες που παίζουν εκτός χώρας και διακρίνονται με τις ομάδες τους στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αλλά και στο πρωτάθλημα της Σαουδικής Αραβίας.
Ο Τιό συνεχίζει στα χνάρια του Σισέ σε μια πολύ ομαλή μετάβαση στο πόστο του εκλέκτορα και άλλαξε ελάχιστα πράγματα στον έναν χρόνο παρουσίας του στον πάγκο της ομάδας. “Παράσημο” η νίκη επί της Αγγλίας σε φιλικό ματς αφού καμία ομάδα της Αφρικής δεν είχε καταφέρει κάτι ανάλογο στο παρελθόν.
Η ψυχολογία και η πίστη για διάκριση στο Μουντιάλ είναι διάχυτη στη Σενεγάλη με τον κόουτς να έχει ποιοτικές λύσεις σε όλες τις γραμμές και μια μεγάλη δεξαμενή παικτών για να επιλέξει. Θεωρείται μια από τις λίγες Αφρικανικές εθνικές ομάδες με μεγάλη επιθετική ισχύ και ανάλογα επιθετικό στυλ παιχνιδιού, ικανή να σκοράρει πολλά γκολ και χωρίς τον κυνισμό που διακρίνει άλλες ομάδες της ηπείρου.
Εμπειρία και νιάτα, δύναμη και ποιότητα σε ένα πλήρες ρόστερ
Ο Τιό βασίζεται κατά κανόνα σε ποδοσφαιριστές που έφεραν την ομάδα και στις επιτυχίες του πρόσφατου παρελθόντος, πολλοί εκ των οποίων είναι πλέον και ιδιαίτερα έμπειροι.
Αστέρι της Σενεγάλης ο Σαντιό Μανέ στα 33 του (παίζει πλέον στην Αλ Νασρ της Σαουδικής Αραβίας), πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην εθνική με 51 γκολ.
Κάτω από τα δοκάρια θα δούμε τον πολύπειρο Εντουάρντ Μεντί (της Αλ Αχλί), ενώ στην άμυνα δεσπόζει ο αρχηγός Καλιντού Κουλιμπαλί (της Αλ Χιλάλ) και από τους νεότερους ο ανερχόμενος πλάγιος μπακ Μαλίκ Ντιούφ (της Γουέστ Χαμ),
Ηγέτης της μεσαίας γραμμής ο Ιντρίσα Γκέιγ (της Έβερτον) ενώ ξεχωρίζει και ο 21χρονος Λαμίν Καμαρά (της Μονακό).
Επιθετικά και πέρα από τον Μανέ, υπάρχουν πολλές καλές επιλογές (και ευχάριστος πονοκέφαλος για τον εκλέκτορα Τιό) με τον Ισμαϊλα Σαρ (της Κρίσταλ Πάλας) και τον Νίκολας Τζάκσον (της Μπάγερν Μονάχου) να έχουν τον πρώτο λόγο για μια θέση στη γραμμή κρούσης.
