H ομάδα της Παραγουάης

⏲️ Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

  • Μικρή χώρα 6 εκατομμυρίων αλλά με τεράστια αγάπη και παράδοση στο ποδόσφαιρο, η Παραγουάη θα λάβει μέρος σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου για ένατη φορά.
    Αρχής γενομένης από την πρώτη διοργάνωση του 1930, η “αλμπιρόχα” είναι σταθερή δύναμη στην Λατινική Αμερική με δύο τίτλους Κόπα Αμέρικα και σημαντική βελτίωση ποιοτικά και σε οργανωτικό επίπεδο από τα τέλη του 20ου αιώνα.
    Τότε δημιουργήθηκε μια ομάδα με μεγάλα ονόματα όπως ο τερματοφύλακας Σιλαβέρτ, ο γνώριμός μας Κάρλος Γκαμάρα στην άμυνα και οι επιθετικοί Ρόκε Σάντα Κρούζ και Χοσέ Καρντόζο.

Το 2010 η εθνική Παραγουάης σημειώνει την μεγαλύτερη επιτυχία της φτάνοντας στα προημιτελικά του Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής με προπονητή τον Αργεντίνο Χεράρδο Μαρτίνο αλλά αποκλείεται οριακά με σκορ 1-0 από την Ισπανία.

Κάπου εκεί φαίνεται να κλείνει ένας κύκλος με την Παραγουάη να έχει επιστρέψει για τα καλά στην ποδοσφαιρική ελίτ έχοντας τέσσερις συνεχόμενες συμμετοχές σε τελική φάση Μουντιάλ, σε τρείς εκ των οποίων κατάφερε να προκριθεί από την φάση ομίλων προς τα νοκ-άουτ.

Η Παραγουάη επιστρέφει μετά από 16 χρόνια σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο έχοντας διαχειριστεί άψογα την προκριματική φάση με σπουδαίες νίκες επί της Ουρουγουάης, του Περού και της Χιλής.

Η επιστροφή στα τελικά Μουντιάλ αλλά χωρίς τα αστέρια της “χρυσής γενιάς”

Μετά τα χρόνια επιτυχιών και αλλεπάλληλων προκρίσεων σε Μουντιάλ, το ποδόσφαιρο της χώρας και η εθνική ομάδα υπέστησαν μεγάλη κάμψη. Από τα ψηλά στα χαμηλά, η εθνική Παραγουάης έμεινε πολύ μακριά από οποιαδήποτε διάκριση για πολλά χρόνια και με πολλές διόλου τιμητικές θέσεις στον προκριματικό όμιλο αλλά και σε διοργανώσεις όπως το Κόπα Αμέρικα. Οι συνεχείς αλλαγές προπονητών δεν έδιναν το επιθυμητό αποτέλεσμα και οι τοπ ποδοσφαιριστές που συνδέθηκαν με την άνθηση του σπορ δεν είχαν διαδόχους και αντικαταστάτες.

Ο Αργεντίνος Γκουστάβο Άλφαρο με τεράστια εμπειρία σε ανάλογες περιστάσεις (πρώην κόουτς στην Κόστα Ρίκα και το Εκουαδόρ) κατάφερε να “αναστήσει” την ομάδα αναλαμβάνοντας το 2024.

Δημιούργησε ομάδα συνόλου, χωρίς μεγάλα αστέρια, με όπλο τη συνοχή και τη δύναμη και η οριακή πρόκριση ήρθε εν μέσω έξαλλων πανηγυρισμών αφού ελάχιστοι περίμεναν αυτή την επιτυχία.

Από τα αουτσάιντερ του Μουντιάλ που δεν πρέπει όμως να υποτιμηθούν

Στο ρόστερ ξεχωρίζουν ο ηγέτης της άμυνας και αρχηγός Γκουστάβο Γκόμες (σταθερά στην Βραζιλιάνικη Παλμέιρας εδώ και 8 χρόνια), ο τεχνίτης επιθετικός μέσος Μιγκέλ Αλμιρόν (πλέον στην Ατλάντα Γιουνάιτεντ μετά από καλή παρουσία στη Νιουκάστλ) και ο φορ Σανάμπρια (με σημαντική πορεία σε ευρωπαϊκά κλαμπ, φέτος στην Κρεμονέζε), ενώ από τη νεότερη γενιά “ξεπετάχτηκε” ο μεσο-επιθετικός Χούλιο Ενσίσο που αγωνίζεται στο Στρασβούργο.

Ένα από τα προβλήματα της ομάδας είναι το βάθος στον πάγκο και η απουσία παραστάσεων για μεγάλο κομμάτι του ρόστερ που απαρτίζεται από νέα παιδιά

Οι περισσότεροι πιστεύουν πως το “παράσημο” για την Παραγουάη είναι η συμμετοχή στην τελική φάση. Στη χώρα πάντως εμπιστεύονται πολύ τον κόουτς Άλφαρο και τη νέα εθνική. Όπως στήριζαν τον Μαρκαριάν όταν “χτιζόταν” η σημαντική ομάδα που έφερε τις διακρίσεις αργότερα με τον Μαρτίνο στον πάγκο, έτσι θεωρούν πως η εθνική Παραγουάης επέστρεψε για τα καλά σε μια νέα εποχή επιτυχιών και δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος για κανέναν.

Απομένει να το δούμε.