H ομάδα της Αλγερίας

⏲️ Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά
  • Η Αλγερία έχει σημαντική ιστορία στο ποδόσφαιρο που είναι διαχρονικά ιδιαίτερα δημοφιλές στη χώρα. Θα λάβει μέρος σε τελική φάση παγκοσμίου κυπέλλου για πέμπτη φορά.
    Το ποδόσφαιρο αναπτύχθηκε αργά και οι επιτυχίες για την εθνική ομάδα ξεκίνησαν μετά το 1980. Το 1982 ήταν η παρθενική της συμμετοχή και τέσσερα χρόνια μετά η δεύτερη, όμως χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να επανέλθει σε τελικά Μουντιάλ (το 2010).

Το 2014 ήταν η πιο πρόσφατη συμμετοχή της και επιστρέφει μετά από 12 χρόνια πιο φιλόδοξη από ποτέ έχοντας προκριθεί άνετα και ως 1η από τον όμιλο της.

Η βελτίωση είναι εμφανής τα τελευταία χρόνια με την κατάκτηση του Κόπα Άφρικα το 2019 (για δεύτερη φορά στην ιστορία της) και του Αραβικού κυπέλλου το 2021. Όλοι ονειρεύονται μια μεγάλη επιτυχία το καλοκαίρι, οι πιο παλιοί θυμούνται την ιστορική νίκη επί της Γερμανίας το 1982, οι νεότεροι τα τέσσερα γκολ στο 4-2 απέναντι στη Νότιο Κορέα το 2014…

Εκείνο βέβαια το ματς με τη Γερμανία έμεινε στην ιστορία και για τους λάθος λόγους. Ενώ η Αλγερία είχε κερδίσει στην πρεμιέρα την “μανσάφτ”, χρειαζόταν συνδυασμό αποτελεσμάτων την τελευταια αγωνιστική του ομίλου για να προκριθεί στα νοκ-άουτ.

Το Γερμανία-Αυστρία διεξαγόταν τελευταίο στο πρόγραμμα και μια οριακή νίκη των Γερμανών (με ένα ή δύο γκολ διαφορά) άφηνε εκτός συνέχειας την Αλγερία και έδινε την πρόκριση σε Γερμανία και Αυστρία.

Τελικό αποτέλεσμα 1-0 για τη Γερμανία σε ματς-παρωδία και ο λόγος που άμεσα άλλαξε ο τρόπος διεξαγωγής και έκτοτε σε ανάλογες περιστάσεις τα ματς της τελευταίας αγωνιστικής γίνονται πλέον την ίδια ώρα σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις…

Η σταδιακή εξέλιξη της εθνικής την φέρνει φυσιολογικά ξανά σε Μουντιάλ

Μετά το παγκόσμιο κύπελλο του 2014 όταν η Αλγερία προκρίθηκε από τον όμιλο αλλά αποκλείστηκε οριακά από τη Γερμανία στα νοκ-άουτ, ήρθε η αποχώρηση του δημιουργού της ομάδας και προπονητή Βαχίντ Χαλίλοτζιτς και η ομάδα επέστρεψε στην μετριότητα.

Πάντα τα τελευταία χρόνια είχε καλούς παίκτες αλλά ανταγωνιστική ομάδα δεν κατάφερε να παρουσιάσει. Ακολούθησαν πολλές αλλαγές στο πόστο του προπονητή μέχρι την μεγάλη επιτυχία του 2019 και την κατάκτηση του Κόπα Άφρικα με τον γηγενή Τζαμέλ Μπελμαντί στον πάγκο.

Από το 2024 την τεχνική ηγεσία ανέλαβε ο Βόσνιος Βλαντιμίρ Πέτκοβιτς με μεγάλη εμπειρία και σημαντικές επιτυχίες ως προπονητής μια επταετία στην εθνική Ελβετίας. Ο Πέτκοβιτς οδήγησε την ομάδα στην πρόκριση και οι φιλοδοξίες επανήλθαν για τους “πολεμιστές της ερήμου” που στοχεύουν σε διάκριση στο επερχόμενο Κόπα Άφρικα και βέβαια στο Μουντιάλ του καλοκαιριού.

Ερωτηματικά αλλά και ποιοτικές “σταθερές” στο ρόστερ

Ο Πέτκοβιτς δεν φαίνεται να έχει καταλήξει σε μια βασική επιλογή για τη θέση του τερματοφύλακα σε μια από τις εκκρεμότητες ενόψει παγκοσμίου κυπέλλου.

Έχει δοκιμάσει αρκετούς διαφορετικούς γκολκίπερ (ανάμεσα τους και ο Λουκά Ζιντάν, γιός του σπουδαίου Ζινεντίν Ζιντάν!), κάτι που κάνει και γενικότερα στις κατά καιρούς κλήσεις του.

Διαθέτει πάντως καλές και δοκιμασμένες λύσεις σε όλες τις γραμμές και έμπειρους παίκτες στους οποίους μπορεί να βασιστεί.

Στην άμυνα δεσπόζει ο πολύπειρος Αϊσά Μαντί, για τα άκρα υπάρχουν οι τοπ επιλογές των Αϊτ Νούρι (της Μάντσεστερ Σίτι) και Μπενσεμπαϊνί (της Ντόρτμουντ), ενώ μεγάλες πιθανότητες έχει να είναι στην αποστολή και ο Τουμπά του Παναθηναϊκού.

Στην μεσαία γραμμή ξεχωρίζουν οι Μπενταλέμπ και Μπενασέρ λόγω μεγάλης εμπειρίας, αλλά έρχονται και νεώτερα παιδιά που εμφανίζουν σημαντική εξέλιξη όπως ο Μπουνταουί (της Νις), ο Τσαϊμπι (της Άιντραχτ Φρανκφούρτης) και ο Ζοργκάν (της Ουνιόν Σεν Ζιλουάζ).

Επιθετικά ο Πέτκοβιτς έχει πολλές επιλογές χωρίς πάντως να έχει ¨ξεπεταχτεί” κάποιος νέος αστέρας, ξεχωρίζουν οι πιo έμπειροι όπως οι Σλιμανί και Μπραχίμι (στα 37 και 35 τους αντίστοιχα) και βέβαια ο ηγέτης και αρχηγός Ριάντ Μάχρεζ (που παίζει πλέον στην Αλ Αχλί, στα 34 του).